Από την κόλαση στον παράδεισο· τώρα ξανά πίσω;

Το englishfootball.gr αναλύει τη φετινή πορεία της Leicester. Πως έφτασε από τον υποβιβασμό στο πρωτάθλημα και γιατί κινδυνεύει να επιστρέψει ξανά πίσω;

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για την περσινή πορεία της Leicester. Κάθε ποδοσφαιρόφιλος έζησε πέρσι μαζί της το παραμύθι που την έφερε μέσα σε λίγους μήνες από την δύσκολη σωτηρία της στις τελευταίες αγωνιστικές της σεζόν 2014-15 να είναι πρωταθλήτρια της σεζόν 2015-16.

Αναλύσεις επί αναλύσεων έγιναν στις τακτικές του Claudio Ranieri και το πώς έφτασαν οι «αλεπούδες» στο θαύμα της κατάκτησης του τίτλου. Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πως τα κομβικά σημεία για την περσινή πορεία της ομάδας ήταν η απόδοση συγκεκριμένων παικτών, η δίψα που είχαν για διάκριση και για να αποδείξουν πράγματα, αλλά και το γεγονός ότι οι αντίπαλοι τους (και όχι μόνο) τους υποτίμησαν. Αυτό δε συνέβη μόνο στην αρχή του πρωταθλήματος, όταν οι περισσότεροι περίμεναν ότι θα «ξεφουσκώσει», αλλά και προς το τέλος του, όταν και περίμεναν ότι θα λυγίσει από την πίεση χάνοντας τον τίτλο.

Όσο διέψευσαν τις προσδοκίες πέρσι όμως τόσο τις επιβεβαιώνουν φέτος, αφού οι περισσότεροι πόνταραν στο ότι θα πραγματοποιήσει ένα αρκετά μουδιασμένο ξεκίνημα το οποίο θα την έβγαζε νωρίς εκτός συζήτησης τίτλου, ίσως και εξόδου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τελικά το ξεκίνημα της τη βάζει προς το παρόν ακόμα και σε σενάρια υποβιβασμού, ειδικά μετά την τελευταία ήττα που γνώρισε από την, ουραγό τότε, Sunderland.

Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι επίσης λίγο-πολύ ξεκάθαροι. Αρχικά η αποχώρηση του Kante για την Chelsea άφησε ένα κενό όχι απλά σαν να μη βρέθηκε άξιος αντικαταστάτης του, αλλά σαν η ομάδα να παίζει σε κάθε παιχνίδι με παίκτη λιγότερο, τουλάχιστον σε σχέση με πέρσι. Ο Mendy που αποκτήθηκε για να καλύψει το κενό του συμπατριώτη του έχει ταλαιπωρηθεί από ένα σοβαρό τραυματισμό που του έχει επιτρέψει να αγωνιστεί μόλις κάποια λεπτά στο ντεμπούτο του στα τέλη Αυγούστου και αυτό σίγουρα έχει παίξει καθοριστικό ρόλο, γιατί ο Ranieri έμεινε νωρίς με λίγες επιλογές στην πλαισίωση του Drinkwater στο κέντρο της ομάδας και με τον παίκτη που θα αντικαθιστούσε το σημαντικότερο γρανάζι του εκτός.

Το ρόλο του παίζει και ο αυξημένος αριθμός αγώνων, αφού πέρσι η Leicester είχε τις περισσότερες φορές μία ολόκληρη εβδομάδα να προετοιμαστεί για κάθε τις παιχνίδι και να εξερευνήσει τις αδυναμίες των αντιπάλων της ώστε να τους χτυπήσει στην κόντρα. Φέτος αυτό δεν ήταν δυνατόν να συμβεί με την παρουσία της στο Champions League και τις αυξημένες της υποχρεώσεις.

Το Champions League από μόνο του είναι κάτι που επίσης αλλάζει τα δεδομένα. Η ομάδα είναι η «σταχτοπούτα» του φετινού θεσμού και όπως είναι λογικό η προσοχή των παικτών είναι επικεντρωμένη εκεί. Αυτό δε σημαίνει ότι αδιαφορούν για το πρωτάθλημα, αλλά αν είναι να «διαλέξουν» σε ποιο ματς θα υπερβούν εαυτόν για να κερδίσουν πάση θυσία αυτό προφανώς θα είναι κάποιο από τα ευρωπαϊκά, με αποτέλεσμα η κούραση να βγαίνει στη συνέχεια στο πρωτάθλημα. Επίσης ο θεσμός ήταν μία ακόμη ευκαιρία να αποδείξουν πράγματα οι παίκτες στο κορυφαίο επίπεδο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, οπότε και η συγκέντρωση, ή για την ακρίβεια η έλλειψη της, στα παιχνίδια που προηγούνται των ευρωπαϊκών ίσως να έχει παίξει το ρόλο της. Η εύκολη κλήρωση και η πίστη όλων ότι ο όμιλος είναι κάτι παραπάνω από βατός τους έδωσε την ελπίδα ότι θα μπορούν να προκριθούν και να προσπαθήσουν να γράψουν τη δική τους ιστορία στη συνέχεια του θεσμού. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να έχει προκριθεί ήδη ως πρώτη στην επόμενη φάση και να έχει κάνει ρεκόρ πρωτοεμφανιζόμενης ομάδας κρατώντας το μηδέν στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια της θυμίζοντας στιγμές από πέρσι.

Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι το ότι φέτος κανείς δεν πρόκειται να τους υποτιμήσει. Όλοι θέλουν πάντα να κερδίσουν τον πρωταθλητή και το ότι αυτός ήταν μία ομάδα-έκπληξη πέρσι αποτελεί ένα παραπάνω κίνητρο για τους παίκτες των αντιπάλων. Επίσης όλοι πλέον ξέρουν τον τρόπο παιχνιδιού της Leicester. Πέρσι η ομάδα εκμεταλλεύθηκε ένα διάστημα μέχρι τη μέση του πρωταθλήματος που όλοι την είχαν υποτιμήσει για να τρέξει ένα τρομερό σερί που ανέβασε την ψυχολογία της στα ύψη.

Highlight της περιόδου εκείνης δεν ήταν άλλο από το ρεκόρ του Jamie Vardy, ο οποίος είναι πλέον ο άνθρωπος που έχει σκοράρει στα περισσότερα συνεχόμενα παιχνίδια στην ιστορία της Premier. Φέτος που όλοι ξέρουν τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας κλείνουν τους παίκτες-κλειδιά της ομάδας αρκετά εύκολα. Χαρακτηριστικό ότι ο Vardy έχει μείνει στα δύο μόλις γκολ σε 14 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, ενώ ο Ranieri δεν έχει καταφέρει ακόμα να βρει τους παίκτες που θα του δώσουν τη μεγαλύτερη χημεία και εναλλάσσει συχνά τους επιθετικούς του προσπαθώντας να ανακατέψει την τράπουλα και να έχει καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια σχετική επιθετική πολυφωνία της ομάδας, αφού από τους επτά παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε περισσότερα από 270 αγωνιστικά λεπτά στα άκρα και την επίθεση έχουν σκοράρει οι έξι, όμως πέραν του Slimani που έχει τρία γκολ σε ζωντανό παιχνίδι οι υπόλοιποι δεν έχουν ξεπεράσει τα δύο (το τέταρτο γκολ του Slimani καθώς και τα τρία του Mahrez έχουν προέλθει από πέναλτι). Είναι λοιπόν φανερό ότι η ομάδα δεν έχει βρει ακόμα τους παίκτες που θα αποτελέσουν σημεία αναφοράς, αφού οι περσινοί παίκτες-κλειδιά πλέον κλείνονται σωστά από τους αντιπάλους ενώ οι νέοι παίκτες έχουν περιοριστεί από τους αντιπάλους που έχουν διαβάσει σωστά το παιχνίδι των «αλεπούδων» και δεν έχουν προσφέρει το κάτι παραπάνω.

Τελευταίος και άκρως σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει φέτος την ομάδα είναι η ψυχολογία. Το άσχημο ξεκίνημα επηρέασε τους παίκτες και δε δείχνουν να έχουν την αυτοπεποίθηση που είχαν, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι. Πέρσι η Leicester δεχόταν γκολ πολύ δύσκολα, ενώ φέτος ο μόνος που φαίνεται να έχει διατηρήσει στο ακέραιο την ψυχολογία του είναι ο Schmeichel, ο οποίος όμως δε μπορεί να κρατήσει ανέπαφη την εστία του χωρίς τη βοήθεια των αμυντικών του. Εκείνοι νιώθουν πιο εκτεθειμένοι με την έλλειψη της βοήθειας που τους προσέφερε ο Kante και έτσι η ομάδα δέχεται πολύ περισσότερες φάσεις και αυτό οδηγεί σε πολύ περισσότερα γκολ στο παθητικό της.

Είναι λοιπόν εύκολο να δει κανείς τι πάει στραβά στην φετινή Leicester, άρα προφανώς ο πρώτος που έχει αντιληφθεί όλα τα παραπάνω είναι ο Ranieri. Το θέμα τώρα είναι τι θα μπορέσει να διορθώσει ενόψει της συνέχειας, είτε βρίσκοντας λύσεις μέσα από την ομάδα είτε στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.