Ο Νίκος Γεωργόπουλος γράφει για την αντίδραση που πρέπει να έχει η Liverpool μετά τον αγώνα με τη Bournemouth αλλά και τον τρόπο που διαχειρίστηκε την ήττα της Κυριακής.
Η φετινή αισιοδοξία των φίλων της Liverpool δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα μετά την ήττα στο Vitality Stadium. Πολλοί θα είναι οι φίλοι των «Reds» που αναρωτήθηκαν πως είναι δυνατόν να συνέβησαν όσα διαδραματίστηκαν την Κυριακή το μεσημέρι. Και όμως είναι. Όπως ήταν και στις 14.04.2014, όταν στο ίδιο έργο θεατές ήταν οι φίλοι της Liverpool και στο ρόλο του θύματος η Borussia Dortmund. Το ποδόσφαιρο δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ειδικά σε ένα πρωτάθλημα με την ποιότητα και τον ανταγωνισμό της Premier League, αν δεν είσαι προσεκτικός θα τιμωρηθείς παραδειγματικά. Έτσι, τιμωρήθηκε και η ομάδα του Jurgen Klopp, αφήνοντας τρεις πόντους που για 65-70 λεπτά έδειχναν κεκτημένοι.
Ας δούμε όμως τι έχουμε να δούμε από εδώ και πέρα. Ο τρόπος που η Bournemouth γύρισε το παιχνίδι σε συνδυασμό με το συγχρονισμό μίας κυνικής εμφάνισης της Chelsea στο City of Manchester άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου» σχετικά με το τι λείπει από τη Liverpool ώστε να βρίσκεται στο -4 από τους «Μπλε». Ένα -4 που θα ήταν τελείως διαφορετικό αν για παράδειγμα το απευθείας κόρνερ του Milner έγραφε το 1-4 παρά 1-2 εκατοστά της μπάλας που δεν πέρασαν τη γραμμή του τέρματος. Με τα αν προφανώς και δεν μιλούμε για πραγματικότητες αλλά μόνο για σενάρια όμως καταδεικνύεται πόσο σχετικές είναι ενίοτε οι καταστάσεις και οι συνθήκες.
Ασφαλώς η αντίδραση της Liverpool μετά το 1-3 ήταν απογοητευτική. Ασφαλώς η άμυνα της δεν λειτούργησε όπως επιβάλλεται σε παρόμοιες καταστάσεις. Ασφαλώς και τέτοια παιχνίδια έχουν κοστίσει στην ομάδα του Merseyside ανά τα χρόνια. Από την άλλη μεριά όμως δεν γίνεται να λησμονούμε πως ήταν η πρώτη ήττα μετά τον Αύγουστο και συνολικά η δεύτερη σε 18 αγώνες για πρωτάθλημα και EFL Cup. Δεν γίνεται να λησμονούμε πως η Liverpool έχει την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα και πως είναι η ομάδα που δέχεται τα λιγότερα σουτ ανά παιχνίδι στα πέντε μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Ας μην γελιόμαστε. Όσοι λοιδορούνται αυτές τις μέρες είναι εκείνοι που έχουν παίξει φέτος ένα ελκυστικότατο ποδόσφαιρο, το οποίο σίγουρα ο κόσμος έχει αγαπήσει και αναφερόμαστε και στους φίλους που κέρδισε εκτός «κόκκινου στρατοπέδου». Η συγκεκριμένη ήττα σίγουρα σήμανε καμπανάκι, το οποίο δεν θα ληφθεί ελαφρά τη καρδία. Εξάλλου, ο Jurgen Klopp είναι ο άνθρωπος που ποτέ δεν επέτρεψε ζημία στη νοοτροπία που έχει δημιουργήσει. Ούτε μετά το χαμένο τελικό του Wembley τον περασμένο Φεβρουάριο, ούτε μετά την ήττα από τη Sevilla και είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως ούτε τώρα θα το επιτρέψει. Η Liverpoolέχει όλα τα φόντα ώστε να αποδείξει πως αυτό το απόγευμα ήταν μονάχα μία κακή παρένθεση.
Μετά την τελευταία διακοπή για τις εθνικές ομάδες, ασφαλώς δεν έχουν πλησιαστεί τα στάνταρ που τέθηκαν πριν από αυτή λόγω κεκτημένης ταχύτητας. Αυτό όμως λίγο ή πολύ το είχαμε υποθέσει, γιατί ποτέ σχεδόν δεν ωφελήθηκε από μία διακοπή ομάδα που πήγαινε στον αυτόματο. Δεν υπάρχει λόγος όμως να εγκαταλειφθεί αυτή η αισιοδοξία που ευλόγως δημιουργήθηκε. Έρχεται ένας πολύ ενδιαφέρων μήνας όπου σίγουρα τα προβλήματα τραυματισμών που έχουν προκύψει θα δημιουργήσουν ενδιαφέροντα ερωτήματα . Μπορούν όμως να δοθούν ικανοποιητικές απαντήσεις. Ο ρυθμός που βρίσκει ο Divock Origi, η εκπληκτική κατάσταση που βρίσκεται ο Emre Can, οι επιστροφές των Lallana και Matip, ο ρυθμός που θα ξαναβρεί η ομάδα μέσω των συνεχόμενων παιχνιδιών και άλλα πολλά πρέπει ασφαλώς να τοποθετηθούν στην εξίσωση του τι πρόκειται να δούμε στο άμεσο μέλλον από τους «Κόκκινους».
Με τους ημιτελικούς του League Cup να είναι στον ορίζοντα, μία πολύ καλή κλήρωση για την πρόκριση στον τέταρτο γύρο του FA Cup επίσης και το πρωτάθλημα να έχει πολύ δρόμο ακόμη, οι παίκτες του JurgenKlopp έχουν πάρα πολλά ακόμη να παλέψουν. Χρειάζονται απλά ξανά δύο-τρεις κολλητές νίκες. Και η ζωή μετά τη Bournemouth θα ξεκινήσει ιδανικά με μία πειστική νίκη κόντρα στη West Ham!
